همچنانکه می‌دانیم بشر از دیرباز با هنر های ارتباطی و مفهومی پیوندی دیرینه داشته و امروزه نیز بعنوان یکی از راههای ارتباطی و
عاطفی بین انسانها و ضرورت پیوند آن با صنعت در جوامع پیشرفته پیش از پیش احساس می گردد.

با توجه به توسعه ی صنایع عظیم پارس جنوبی ، وجود پالایشگاهها پتروشیمی ها و کارخانجات گوناگون و به تبع آن حضور نیروهای کار اقماری با پیشینه های فرهنگی مختلف به جنوب کشور و سکونت در مناطق نفت‌خیز اهمیت مطالعه ، برنامه ریزی و اجرای طرح های مختلف هنری و نهایتا توسعه ی متوازن شهری مطالبه به حق کارکنان و ساکنین این شهرها می باشد.
کارکنانی که روز های بلند و گرم خود را در لابلای اسکلت های سِتبر و عظیم آهن و لوله و آسمان شِبه ابریِ دود آلودِ و مسموم به سر می آرند و شب های پاریس گونه ی همیشه پرفروغ و ساحل اسرارآمیز و رطوبت زای خلیج نیلگون همیشه پارس به همراه استشمام انواع گازهای سمی و غیرسمی می گذرانند بی شک نیازمند آرامشی هستند تا خاطر خسته ی خود را تسلی دهند …. علاوه بر سختی کار عدم وجود مکان های تفریحی- رفاهی و گردشگری مناسب روزمره گی ملال‌آور ایام نیز گریبان گیر خانواده های کارکنان ساکن در مناطق مذبور شده است .
شاید بتوان بخشی از این خستگی ملال‌آور را با دمیدن روح هنر و تقویت روحیه ی ورزش دوستی به جوانان جبران نمود.
شهر جم بواسطه ی گذشته فرهنگی و ادبی غنی و شرایط اقلیمی مناسب در جنوب استان همجواری با صنایع عظیم نفت -گاز و پتروشیمی و همچنین نیم نگاهی به سیاست کاری عوامل تصمیم گیرنده و بالادست صنعت نسبت به تمرکز و سکونت شاغلین پارس جنوبی در این شهر، میتواند به عنوان بهترین پتانسیل برای ایجاد و توسعه زیرساخت های فرهنگی- هنری و ورزشی معرفی گردد.
یکی از هنرهای موردتوجه جوانان این منطقه تئاتر می باشد که بعنوان سرآمد و مادر هنرهای نمایشی نام گرفته و علاقمندان و فعالان زیادی در این حوزه دارد بدیهی است می‌توان با گسترش سالن های نمایش( پلاتو ) و استفاده از ظرفیت سینماها موجبات رشد و شکوفایی استعدادهای علاقمند را در زمینه ی بازیگری و تئاتر فراهم آورد .
با نگاهی به سابقه ی همجواری صنعت و هنر در گذشته ای نه چندان دور در می یابیم که در زمان اوج فعالیت پالایشگاه آبادان و حضور نیروهای متخصص و نیز کارگران از سراسر کشور به آن نقطه از جغرافیای ایران پهناور شاهد شکوفایی و کشف استعدادهایی بودیم که هنوز هم در صحنه ی تئاتر و سینمای کشور می درخشند.
کوتاه سخن اینکه با ایجاد زیرساخت های فرهنگی و هنری مناسب و حمایت ساختار مند از هنرمندان پر دغدغه با آینده نگری میتوان یکی از اصلی ترین گام های توسعه ی متوازن اجتماعی در قالب ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی وزارت خانه های متولی امر همانند نفت ، رفاه – کار و تامین اجتماعی را بدین طریق محکم برداشت .
اشتیاق به کار ، سکونت و ماندگاری کارکنان و فرزندان شان در منطقه
و نهایتا حس تعلق خاطر به خاک رمزآلود ، گیرا و زرخیز جنوب موجبات آبادانی و شکوفایی بیش از پیش ایران عزیز را در پی خواهد داشت.

ای بسا هندو و ترکِ همزبان/
ای بسا دو ترک چون بیگانگان

پس زبان محرمی خود دیگراست/ همدلی از همزبانی بهتر است