مدیریت بومی یا مدیر بومی یا مدیریت پروازی؟ کدام درست است؟
مدیریت در دنیای امروز علمی است که همگان به ارزش آن پی برده اند و امروزه در علم مدیریت ملاک ها و شاخص هایی برای تشخیص یک مدیر کاربلد و متخصص تعریف شده است که با استفاده از آنها می توان یک مدیر را ارزیابی نمود، از مواردی که در مدیریت صحیح میتواند تأثیرگذار باشد می توان به موارد زیر اشاره کرد: دانش، تجربه، بینش صحیح، آینده نگری، ریسکپذیری، برنامهریزی، داشتن هدف و…
در استان بوشهر که پایتخت انرژی ایران لقب گرفته است شاهد انواع مدیریت ها بوده ایم که هر کدام مزایا و معایبی داشته اند. از مدیری که تنها نقطه قوتش تولد در استان بوشهر بوده است تا مدیران پروازی که حتی حاضر نبودند شب را در این استان سپری کنند.
این که مدیر متولد و بومی استان بوشهر باشد قطعا نقطه قوتی برای استان خواهد بود چون این مدیر با کمبود ها و نواقص منطقه بهتر از هر مدیری آشناست و همچنین دسترسی به این مدیر برای مردم استان راحت تر خواهد بود. اما قطعا بومی بودن به تنهایی ملاک خوبی برای انتخاب یک مدیر نیست و این امتیاز تنها در مواقعی مفید به نظر می رسد که بین دومدیر که شرایط یکسانی داشته باشند آن را که بومی باشد بخواهیم انتخاب کنیم.
در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس که سالهاست مسئولان استانی سعی در انتصاب یک مدیرعامل بومی داشته اند بررسی سوابق مدیریتی نشان می دهد در نظر گرفتن شرط بومی بودن برای انتصاب یک مدیرعامل معیار خوبی نمی باشد به عنوان مثال مهدی کرباسیان غیر بومی و یا سخاوت اسدی غیر بومی بسیار دلسوزتر و مفیدتر از هر مدیرعاملی در سازمان به استان بوشهر خدمت کرده اند و ثابت کرده اند با دانستن مدیریت بومی می توان بیش از هر مدیر بومی به پارس جنوبی و استان بوشهر خدمت نمود.
همچنین با روی کار آمدن دولت چهارده ام و معرفی محسن پاک نژاد به عنوان وزیر نفت فرصت بسیار طلایی برای استان بوشهر ایجاد شده است تا با حمایت از امثال سخاوت اسدی که دانش مدیریت بومی را بلدند بتوانند یک حامی قوی در وزارت نفت برای احقاق حق فرزندان استان بوشهر داشته باشند. بی شک انتصاب شخصی همچون سخاوت اسدی در وزارت نفت که بیش از مدیر بوشهری به این استان خدمت نموده است و همگان به دانش مدیریتی او اذعان دارند باعث خدمات بیشماری به استان بوشهر در آینده خواهد شد.
از طرفی مدیران پروازی که اکثرا در شرکت های پتروشیمی منطقه پارس شاغل هستند و معمولا جان خویش را در کف گرفته و راههای پرپیچ و خم را روزانه بین محل سکونت و کارشان میپیمایند اگر دکترای علم مدیریت هم داشته باشند و تنها مهندس روزگار، حتما هیچ سودی برای مردم استان بوشهر و منطقهی پارس جنوبی ندارند جز هزینه. مدیر پروازی در صنعت پتروشیمی شاید برای شرکت خود سود داشته باشد ولی در دراز مدت باعث نارضایتی مردم و مسئولین استان بوشهر خواهد بود چون با حضور چند ساعته خود در محل کارش نمیتواند مشکلات استان را آنطور که باید و شاید درک کند.
پس در انتها نتیجه میگیریم انتخاب یک مدیر بومی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در صورت کارآمد بودن، به دلیل شناخت بیشترش با مشکلات و درد منطقه، یک انتخاب خوب محسوب میشود ولی یک مدیر غیربومی همچون سخاوت اسدی در سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس که عملاً دانش و تجربهی خود را تمام و کمال در اختیار استان بوشهر قرار داده است و تمام فکر و ذکرش آبادی و حل مشکلات استان بوشهر است بایستی دستش را بوسید و او را حمایت کرد تا با انتصاب در سمت های بالاتر وزارت نفت بتوان وزنه مدیران حامی استان بوشهر در تهران را قدرتمند نمود.