نگاهی نو به جایگاه خطیر روابطعمومی در تقابل با فضای مجازی «به قلم سرکار خانم تاجیک»

در دنیای امروز که سهم عمدهای از تعاملات اجتماعی و فرهنگی در بستر فضای مجازی شکل میگیرد، اهمیت و حساسیت نقش روابطعمومی دوچندان شده است. با این حال، آنچه این روزها بیش از هر زمان دیگری نگرانکننده است، تداخل برخی افراد فاقد تخصص با عنوانهای پرطمطراق همچون فعال رسانه، خبرنگار یا مدیر رسانهای در جایگاههایی است که نیازمند تخصص، تجربه و دانش رسانهای دارد.
به گزارش رویداد نفت، حضور چهرههایی که تنها با بازنشر اخبار یا انتشار چند تصویر، خود را روابطعمومی یا فعال رسانهای مینامند، نه تنها شأن و اعتبار حرفه رسانه را زیر سؤال میبرد بلکه زمینهساز لطمههایی جدی به ساختار ارتباطی نهادها و سازمانها شده است.
نوشتهای تأملبرانگیز میگوید: «تعهد بدون تخصص و ایدئولوژی منهای تکنولوژی، تبدیل به شعاری توخالی با اثری معکوس میشود».
این جمله بهروشنی بیان میکند که صرف علاقهمندی یا حضور در فضای مجازی، دلیلی بر توانمندی در عرصه رسانه نیست. حضور افرادی فاقد مهارت در جلسات مدیران و نهادهای اجرایی، تحت عنوانهای غیرواقعی، نه تنها بیثمر است بلکه در تصمیمسازیها نیز گمراهکننده خواهد بود.
متأسفانه برخی گروهها و کانالهای خبری نوظهور که غالباً فعالیت خود را در پیامرسانهایی چون واتساپ و ایتا تعریف کردهاند، تلاش دارند تا از طریق نزدیکی به مسئولان و جلب حمایتهای مالی، خود را به عنوان رسانهای رسمی مطرح کنند؛ در حالی که هیچگونه تولید محتوای حرفهای و اثرگذاری ندارند.
همچنین این رویه به برخی روابط عمومیها هم سرایت کرده که از خبرنگارها و خبرنویسها برای پیشبرد اهداف خود در واحد روابط عمومی استفاده میکنند.
در نقطه مقابل، جایگاه روابطعمومی به عنوان پل ارتباطی میان مردم و مدیران، نقشی کلیدی در بازتاب دغدغهها و مطالبهگری اجتماعی دارد؛ روابطعمومی توانمند باید رصد دقیق افکار عمومی، شناسایی مشکلات، پاسخگویی به شبهات، و شفافسازی اقدامات سازمان، طی بررسی تأثیر حل مشکلات و تغییراتی که برروی مخاطبان ایجاد شده را در دستور کار خود قرار دهد. افزون بر آن، مهارتهایی همچون گوش دادن فعال، توان متقاعدسازی، نویسندگی حرفهای، آشنایی با زبان رسانه و تدوین استراتژی ارتباطی و تبدیل آن به گامهای ساده و قابل اجرا از ضروریات این مسئولیت است.
بررسیها نشان میدهد که بسیاری از روابطعمومیها هنوز درک دقیقی از وظایف و کارکردهای خود ندارند یا به دلایلی از جمله کمبود وقت یا بیمیلی، از پیگیری بازخورد مخاطبان در فضای مجازی غافل شدهاند؛ در حالی که همین اطلاعات میتواند مسیر اصلاح و توسعه سازمانها را هموار کند.
در سالی که بهدرستی «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده، روابطعمومیها میتوانند با بهرهگیری از مهارتهای مذاکره و رایزنی، فرصتهای ارزشمندی برای جذب سرمایهگذار و توسعه بخش صنعت استان فراهم کنند؛ البته بهشرط آنکه این جایگاه به افراد متخصص و آگاه سپرده شود.
در پایان، نگارنده ضمن تبریک صمیمانه به مناسبت روز ارتباطات و روابطعمومی، امیدوار است که این عرصه مهم، بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و با نگاهی کارشناسانه، افراد شایستهای در رأس آن قرار گیرند؛ چرا که آینده روابط نهادها با جامعه، به توان این پل ارتباطی وابسته است.