بهای نفت خام برنت به ۷۱ دلار و ۴۳ سنت کاهش یافت
با وجود تصمیم اوپک پلاس برای به تعویق انداختن افزایش عرضه برنامه ریزی شده و تمدید کاهش عمیق تولید تا پایان سال ۲۰۲۶، تحلیلگران همچنان به پیش بینی مازاد عرضه در سال ۲۰۲۵ ادامه دادند، قیمت نفت در روز جمعه کاهش یافت.
به گزارش رویداد نفت، بهای معاملات آتی نفت برنت در ساعت ۱۱۲۸ به وقت گرینویچ با ۶۶ سنت یا ۰.۹ درصد کاهش به ۷۱.۴۳ دلار در هر بشکه رسید. قیمت نفت خام وست تگزاس اینترمدیت آمریکا با ۶۵ سنت یا ۱ درصد کاهش به ۶۷.۶۵ دلار در هر بشکه رسید.
برای هفته، برنت در مسیر کاهش ۲ درصدی قرار داشت، در حالی که WTI در مسیر کاهش ۰.۵ درصدی قرار داشت.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش روز پنجشنبه شروع افزایش تولید نفت را سه ماه تا آوریل به تعویق انداختند و کاهش کامل کاهش تولید را یک سال تا پایان سال ۲۰۲۶ تمدید کردند.
این گروه که اوپک پلاس نامیده می شود و مسئول حدود نیمی از تولید نفت جهان است، قصد داشت کاهش کاهشی را از اکتبر ۲۰۲۴ آغاز کند، اما کاهش رشد تقاضای جهانی – به ویژه در چین – و افزایش تولید در جاهای دیگر، آن را مجبور کرد این طرح را چندین بار به تعویق بیندازد. بارها
جیووانی استانوو، تحلیلگر UBS، گفت: «نتیجه آخرین نشست اعضای اوپک پلاس ما را به طور مثبت شگفت زده کرد… تمدید کاهش تولید نشان می دهد که این گروه متحد باقی مانده است و همچنان به دنبال حفظ تعادل بازار نفت است».
با فشار بر قیمت ها در روز جمعه، تحلیلگران انتظارات مازاد عرضه در سال آینده را تکرار کردند، اگرچه برخی از آنها اکنون مازاد عرضه کمتری نسبت به قبل دارند.
این بانک روز جمعه در یادداشتی اعلام کرد، بانک آمریکا پیش بینی می کند مازاد نفت افزایش یابد تا برنت در سال ۲۰۲۵ به میانگین ۶۵ دلار در هر بشکه برسد، در حالی که انتظار دارد رشد تقاضای نفت در سال آینده به یک میلیون بشکه در روز بازگردد.
در همین حال، HSBC در یادداشتی اعلام کرد که اکنون انتظار دارد مازاد نفت کمتری در بازار نفت به میزان ۰.۲ میلیون بشکه در روز از ۰.۵ میلیون بشکه در روز داشته باشد.
برنت در ماه گذشته تا حد زیادی در محدوده محدود ۷۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه باقی مانده است، زیرا سرمایه گذاران سیگنال های ضعیف تقاضا در چین و افزایش ریسک ژئوپلیتیکی در خاورمیانه را ارزیابی کردند.
تاماس وارگا، تحلیلگر PVM گفت: “روایت کلی این است که بازار در محدوده نسبتاً باریک خود گیر کرده است. در حالی که تحولات فوری ممکن است برای مدت کوتاهی آن را از این محدوده خارج کند، دیدگاه میان مدت نسبتا بدبینانه باقی می ماند.”