ایران، با وجود پتانسیل بالقوه برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر به دلیل دارا بودن منابع طبیعی مانند نور خورشید و باد، در مقایسه با کشورهای همسایه در منطقه خلیج فارس، در توسعه انرژی‌های سبز به طور قابل توجهی عقب افتاده است.

به گزارش رویداد نفت، در اینجا به بررسی دلایل این عقب‌ماندگی و آمار مربوطه می‌پردازیم:

دلایل عقب‌ماندگی:

۱- سیاست‌ها و قوانین حمایتی:
– کشورهای خلیج فارس مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی با استراتژی‌های مشخص و برنامه‌های بلندمدت مانند “چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان”، به سرمایه‌گذاری گسترده در انرژی‌های تجدیدپذیر پرداخته‌اند. ایران، با وجود اینکه برنامه‌هایی در این زمینه داشته، اما اجرای آن‌ها به دلیل تحریم‌ها و نوسان‌های اقتصادی با مشکلاتی مواجه بوده است.

۲- سرمایه‌گذاری و تامین مالی:
– تحریم‌های بین‌المللی منجر به محدودیت‌های جدی در جذب سرمایه خارجی برای پروژه‌های انرژی سبز در ایران شده است. در مقابل، کشورهای عربی با استفاده از منابع مالی فراوان از طریق فروش نفت، توانسته‌اند سرمایه‌گذاری‌های عظیمی در این بخش انجام دهند.

۳- زیرساخت‌ها و فناوری:
– کشورهای منطقه خلیج فارس به فناوری‌های پیشرفته دسترسی دارند و با شرکت‌های بزرگ بین‌المللی همکاری می‌کنند. ایران در این زمینه هم دچار محدودیت است، چرا که تحریم‌ها مانعی برای دسترسی به تکنولوژی‌های نوین و همچنین همکاری با شرکت‌های بین‌المللی شده‌اند.

۴- آموزش و آگاهی عمومی:
– سطح آگاهی عمومی و آموزش در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشورهای خلیج فارس به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. در ایران، این فرهنگ‌سازی و آموزش هنوز به اندازه کافی پیش نرفته است.

آمار و ارقام:

 **ایران:**
– سهم انرژی تجدیدپذیر از تولید برق کمتر از ۱ درصد است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۱، تنها حدود ۲۶۰ مگاوات از ظرفیت نیروگاه‌های خورشیدی ایران به شبکه وصل شده است.

**امارات متحده عربی:**
– امارات اعلام کرده تا سال ۲۰۳۰، ۵۰ درصد از انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر به دست می آورد. در حال حاضر، بیش از ۴۰ برابر ایران، نیروگاه‌های خورشیدی دارد.

**عربستان سعودی:**
– سعودی‌ها برنامه دارند تا ۲۰۳۰، ۳۰ درصد از برق خود را از منابع تجدیدپذیر تولید کنند. در سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در نیروگاه‌های خورشیدی و بادی انجام داده‌اند.

**ترکیه:**
– ترکیه، که از نظر ظرفیت تولید برق و جمعیت مشابه ایران است، حدود یک پنجم برق خود را از منابع تجدیدپذیر تولید می‌کند.

این تفاوت‌ها نشان‌دهنده یک روند توسعه‌ای متفاوت است که نه تنها به سیاست‌های داخلی و خارجی مربوط می‌شود، بلکه به نحوه مدیریت منابع و سازگاری با تغییرات جهانی در حوزه انرژی نیز بازمی‌گردد. ایران برای رسیدن به سطح کشورهای منطقه نیاز به بازنگری جدی در سیاست‌های انرژی، جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی، و توسعه زیرساخت‌ها و فناوری‌های مرتبط دارد.