تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران و ونزوئلا به گونه‌ای طراحی شدند که ایران را وادار به رعایت توافق هسته‌ای و رژیم مادورو را محکوم به سقوط کند اما در نهایت هیچکدام اتفاق نیفتاده‌اند. آنچه اتفاق افتاد، تولید کم سابقه‌ای برای ونزوئلا و سودهای محدود صادرات نفت برای ایران است. اما به نظر می‌رسد که این تحریم‌ها بیش از هر کسی صنعت نفت را آزار می‌دهد، که از آسیا شروع کرده و آرام آرام تا نفت شیل در ایالات متحده جریان پیدا می‌کند.

با شروع رسیدن تحریم‌ها به تانکرهای نفتی، آسیا به سختی می‌تواند نرخ بارهای گزاف را که محصول جانبی این تحریم ها است تحمل کند.

ایالات متحده اخیراً واحدهای حمل و نقل چینی COSCO را تحریم کرده است، که مقادیر نسبتاً خوبی از تمام تانکرهای نفتی را در سطح جهانی مدیریت می‌کند. خریداران نفت اکنون در حال دوری کردن از شرکت حمل و نقل تحریم شده هستند که مبادا خود را در لیست تحریم‌های ایالات متحده قرار دهند. با خارج شدن تانکرهای COSCO  از جریان، خریداران به سرعت محموله‌هایی را که قرار بود توسط COSCO حمل شود، لغو کردند. برخی از مشتریان تانکرهای دیگری را رزرو کردند، در حالی که برخی دیگر که می‌توانستند منتظر بمانند، این کار را کردند تا از پرداخت نرخ‌هایی که تقریباً به ۳ برابر نرخ چند ماه پیش رسیده بودند، خودداری کنند.

همین چند روز پیش و در ادامه افزایش نرخ‌های حمل و نقل، ۳ دلار به ازای انتقال هر بشکه از محموله‌های نفتی در مسیر خاورمیانه به آسیا اضافه شد و در برخی مسیرها برای انتقال هر بشکه ۱۱ دلار اضافه شد. در نتیجه برخی از پالایشگاه‌های چینی با خسارت خالص روبرو هستند. مسیری که قبلاً برای انتقال نفت خام از غرب آفریقا به چین هزینه‌ای بالغ بر ۳-۴ میلیون دلار در هر بار داشت، حتی به ۹ میلیون دلار نیز افزایش یافت.

اما صنعت نفت آمریکا هم ممکن است اثر تحریم ها را احساس کند؛ زیرا با توجه به اختلاف بین شاخص برنت و وست‌تگزاس‌اینترمدیت، قیمت‌های وست‌تگزاس‌اینترمدیت باید پایین بیاید تا خریداران بتوانند علاقه خود را حفظ کنند. برای مثال در اوایل این هفته نرخ‌های بار از ایالات متحده به کره جنوبی( یک مقصد مهم برای نفت ایالات متحده) رکورد ۱۴ میلیون دلار برای هر بار انتقال نفت خام توسط نفتکش های VLCC ، که بالاترین قیمت تاکنون است، به ثبت رسیده است.

در حالی که نرخ‌های بار در روز چهارشنبه کمی شروع به کاهش کردند اما همچنان بالا هستند و انتظار می‌رود صادرات ایالات متحده به آسیا (که در هفته اول اکتبر به فقط ۵۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یافت) تا وقتی که نرخ‌های حمل و نقل کاهش بیشتری داشته باشد، به افت خود ادامه دهد. این به ناچار منجر به افزایش موجودی ایالات متحده خواهد شد.

منبع: اویل پرایس