در سال ۱۳۸۸ موضوع تسلط وزارت رفاه و تامین اجتماعی بر صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت مطرح شد و بحران نگرانی و اضطراب بین کارکنان شاغل و بازنشسته صنعت نفت چنان بالا گرفت که وزیر وقت نفت ناگزیر با رییس‌جمهوری وقت صحبت حضوری کرد. متعاقبا رییس‌جمهوری وقت دستور توقف الحاق صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت به سازمان تامین اجتماعی را صادر کرد.

به گزارش رویداد نفت به نقل از روزنامه جهان صنعت، در این تردیدی نیست که مهندس اوجی می‌داند از نظر شرعی و قانونی دارایی‌های صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت متعلق به کارکنان شاغل (بازنشستگان آینده) و بازنشستگان (شاغلان قبلی) صنعت نفت است و بس. به همین دلیل مهندس اوجی در نامه‌ای به رییس دولت سیزدهم همان درخواست وزیر وقت نفت در سال ۱۳۸۸ را تکرار کرده و خواسته که دست از سر صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت بردارند، اما‌ به مهندس اوجی که در دولت‌های نهم و دهم مقام بلند‌پایه‌ای در صنعت نفت داشت و حالا وزیر نفت دولت سیزدهم است باید یادآوری کرد که هر زمان نظریه اعتقادی و سیاسی خاص در مجموعه یک گروه عقیدتی و سیاسی خاص در سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه و سایر ارکان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر در کشور با هم همراه می‌شوند، الیگارشی و نفوذی‌ها (‌اصحاب ثروت و قدرت‌) به نمایندگان مجلس‌، دولت و سایرین فشار وارد می‌کنند که صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت را دولتی کنند‌، تا بلایی سر آن بیاورند که سر صندوق‌های دیگر بازنشستگی درآوردند.

همه می‌دانیم که در ماجرای خصوصی‌سازی‌ها مرتبط با اجرای قانون اصل ۴۴ چه حیف و میل‌ها که نشد. در زمان حاضر نیز احتمالا‌ دارایی‌های صندوق‌های بازنشستگی که مسوولیت آنها با وزارت رفاه و تامین اجتماعی بوده و هست تحت عنوان مولد‌سازی دارایی‌های دولت را می‌فروشند. سوال این که چه کسانی می‌خرند؟ همان‌هایی که این صندوق‌ها را به ورشکستگی کشاندند و بنگاه‌های تجاری ثبت‌شده در داخل و خارج و ثروت کلان دارند. اگرچه مهندس اوجی می‌داند که براساس سوابق موجود متاسفانه صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت در دولت‌های نهم و دهم از حضور مدیران ناکارآمد مصون نماند و هزاران میلیارد تومان اموال صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت حیف و میل شد.

باید اقدام و عمل کرد

به مهندس اوجی یاد‌آوری می‌شود که در سال ۱۳۹۳ وزیر محترم نفت دولت یازدهم اساسنامه صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت را در چارچوب ضوابط لازم به تصویب هیات‌مدیره وقت شرکت ملی نفت ایران رساند، اما یک نفر فقط یک نفر از کارکنان صنعت نفت که در حال حاضر مقام بلندپایه‌ای در وزارت نفت دولت سیزدهم دارد‌، برای ابطال اساسنامه هیات امنای صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت مصوب هیات‌مدیره وقت شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۹۳، به دیوان عدالت اداری دادخواستی تقدیم کرد. هیات عمومی دیوان عدالت اداری به نفع آن یک نفر و طی دادنامه شماره ۱۰۲۵ مورخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ (قابل دسترسی و مطالعه در اینترنت) اساسنامه صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت مصوب هیات‌مدیره شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۹۳ را ابطال و مرجع ذی‌صلاح برای تصویب اساسنامه صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت را هیات وزیران تعیین کرد.

مشکلی که امروز موجب نگرانی و اضطراب کارکنان شاغل و بازنشسته صنعت نفت شده به این دلیل است. بنابراین‌، زمان آن فرارسیده که مهندس اوجی از جانب تمامی کارکنان شاغل و بازنشسته صنعت نفت دادخواستی به مراجع ذی‌صلاح تقدیم کند و خواهان ابطال رای دیوان عدالت اداری شود. زیرا آنهایی که تصمیم دارند بر اموال‌، دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های صندوق بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت مسلط شوند دست‌بردار نیستند و نخواهند بود.

یک نمونه‌؟

باند‌های مختلف از زمان پیروزی انقلاب اسلامی با حمایت دولت انگلیس سعی دارند یکی از سرمایه‌گذاری‌های صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت در لندن را مالک شوند. یکی از این قبیل باند‌ها سال‌ها پیش بسیاری را متقاعد کرده بود که خوب است ساختمان متعلق به صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت در لندن را بفروشند و با پول آن یک مسجد بزرگ برای شیعیان انگلیس در لندن بسازند. همه کارکنان شاغل و بازنشسته صنعت نفت خودشان حدیث مفصل بخوانند از این مجمل.

سابقه :

در سال ۱۳۵۳ (۱۹۷۴میلادی) به دلیل جنگ خاورمیانه بهای نفت به شدت بالا رفته بود و کشورهایی نظیر انگلیس با بحران اقتصادی شدید مواجه شدند. دولت انگلیس برای کمک به اقتصاد انگلیس از شاه دعوت کرد که به کشورشان برود و ملکه وقت انگلیس از شاه درخواست وام و افزایش خرید‌های نظامی و غیره کرد. به شاه پیشنهاد دادند تانک بخرد که خرید و خبر داریم که تانک‌ها را هم تحویل ندادند و پول آن پس از نزدیک به نیم قرن چگونه عودت داده شد. پیشنهاد دادند که برای اکتشاف و تولید نفت و گاز در دریای شمال اسکاتلند سرمایه‌گذاری کند که قبول کرد. این مشارکت تحت عنوان شرکت نفت ایران در انگلیس فعال است و شاید بد نیست که همگان بدانند تولید و صادرات گاز طبیعی از این مشارکت از فهرست تحریم‌های آمریکا مستثنی است. به شرکت ملی نفت ایران پیشنهاد شد سهام شرکت بی‌پی را بخرد که خرید. در دولت‌های هفتم و هشتم پیگیری و مالکیت ایران بر سهام شرکت بی‌پی تثبیت شد. الان وضع چگونه است؟ شاید مهندس اوجی بداند که این سهام حفظ شده یا به بهانه‌ای آنها را هم فروخته‌اند.

در سال ۱۳۵۳ در مذاکرات بین شرکت ملی نفت ایران و مقامات انگلیسی ملکی به شرکت ملی نفت ایران واگذار شد تا با سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت در آن ساختمانی برای شرکت ملی نفت ایران و شرکت‌های وابسته مستقر در لندن احداث شود. محلی روبه‌روی کلیسای وستمینستر و پارلمان انگلیس که زمین آن هم آزاد برای نقل و انتقال و مالکیت بود، معرفی شد. با سرمایه‌گذاری از محل منابع صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت عرصه و عیان ملک مورد معامله به مبلغ هشت میلیون پوند انگلیس خریداری شد. متعاقبا‌ با سرمایه‌گذاری ۲۲ میلیون پوند انگلیس از محل منابع صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت ساختمانی احداث شد. کارکنان شریف صنعت نفت می‌توانند بررسی کنند و بدانند که ارزش

این ملک امروز چقدر است؟

بعد چه شد؟

برای اینکه مالکیت ساختمان احداث‌شده در لندن به صاحب آن منتقل نشود کار معطل شد و در سال ۱۳۵۹ خبری درباره شروع مذاکره برای فروش ساختمان صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت به دانشجویان رسید. اعتراض‌‌ها شروع شد. در توقف کوتاه شهید رجائی درمهرماه سال ۱۳۵۹ درفرودگاه لندن در مسیر سفر به سازمان ملل متحد موضوع به اطلاع آن شهید رسید و دستور توقف هرگونه مذاکره برای فروش ساختمان را داد.

ساختمان مورد بهره‌برداری قرار گرفت

پیش از پیروزی انقلاب اسلامی‌، نیازهای صنعت نفت به‌وسیله مشارکت ایرانی و انگلیسی تحت نام شرکت خدمات نفت آیروس (Iranian Oil Services) خریداری می‌شد. پس از اینکه پیمانکار در سال ۱۳۶۲ ساختمان متعلق به صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت را به کارفرما تحویل داد‌، شرکت آیروس به عنوان اولین مستاجر در ساختمان مذکور مستقر شد. متعاقبا‌ در کنار شرکت آیروس، شرکت کالای نفت ایران برای اینکه به تدریج به مشارکت شرکت آیروس خاتمه داده شود، تاسیس و جایگزین شرکت آیروس شد. شرکت‌های مختلفی را شرکت ملی نفت ایران در لندن و به آدرس ساختمان مورد بحث ثبت کرد. در هر حال تلاش دولت انگلیس برای اینکه ساختمان مذکور از مالکیت صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت خارج شود تداوم داشته و دارد.

چه می‌کنند؟

همه به یاد داریم که یکی از مهم‌ترین جاسوسان انگلیس چه مقامی داشت؟ همه می‌دانیم جاسوسان نفوذی اسرائیل نظیر خانمی که درحال حاضر مقیم انگلیس است ملیت انگلیسی دارد. این‌گونه جاسوسان وظیفه‌شان این است که با نفوذ در اشخاص تاثیر‌گذار در سیاست‌های اقتصادی و غیره کشور آنها را متقاعد به کاری کنند که مد‌نظر دولت‌هایی مثل انگلیس است .

چگونه‌؟

در زمانی که رییس دولت نهم و دهم می‌گفت تحریم‌ها کاغذ پاره‌ای بیش نیست، برخلاف قوانین خود اتحادیه اروپا که بی‌تردید انگلیس هم درآن نقش مهمی داشت ساختمان صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت درسال ۱۳۹۱ تحریم می‌شود. مستاجران تخلیه می‌کنند و مقامات وقت صندوق تصمیم به بازسازی و افزایش فضای مفید ساختمان می‌گیرند، اما‌ تحریم‌ها کار را معطل می‌کند. تااینکه در دی‌ماه سال ۱۳۹۵ باتوجه به نتایج مفید مذاکرات «برجام» سفیر ایران در انگلستان در یادداشتی اهمیت خروج صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت از لیست تحریم‌های اتحادیه اروپا را تاکید کرد. با استفاده از تکنولوژی ارتباطات، مشروط به اینکه فیلتر‌شکن‌ها کار کند، می‌توان با نگاهی به میدان پارلمان لندن در شبکه اینترنت دید که ساختمان مذکور در خیابان ویکتوریا و در بهترین نقطه‌ای که در مرکز لندن می‌توان ساختمان اداری داشت واقع شده است.

ساختمان در ۷ طبقه به مساحت فضای مفید ۱۰۷۱۵ مترمربع ساخته شده بود که در حال حاضر مساحت فضای مفید آن تا ۱۵۰۰۰ مترمربع با سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت افزایش یافته است، اما‌ متاسفانه هنوز معلوم نیست دلیل تاخیر در تکمیل کار و استفاده تجاری از ساختمان مذکور چیست؟ شاید عده‌ای منتظرند که صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت دولتی بشود و بعد مدعی شوند که تکمیل تعمیر ساختمان مقرون به صرفه نیست و بهتر است که ساختمان لندن به منظور مولد‌سازی اموال دولت به فروش برسد. هدفی که دولت انگلیس نیز پیگیری می‌کند. سوال این است که چه کسانی می‌خرند؟ کاسبان تحریم و دورزنندگان تحریم.

خلاصه کنیم

برادر گرامی جناب آقای مهندس اوجی! کارکنان شاغل و بازنشسته صنعت نفت که از شما انتقاد می‌کنند یا خواسته‌ای دارند، دل‌شان برای کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران می‌سوزد و امیدوارند که بذل توجه بفرمایید. مهندس وزیری‌هامانه مشهور است که در مراسم تودیع خود در مردادماه ۱۳۸۶ ابراز نگرانی کرده بود که ممکن است صنعت نفت را شخم بزنند. او نگران همین‌گونه شخم زدن‌ها بود که داریم تجربه می‌کنیم. در همین حال در کسوت یک بازنشسته صنعت نفت با سابقه بیش از نیم‌قرن تلاش و کوشش در صنعت نفت و یک دلسوز نظام جمهوری اسلامی در پیامی به همه کارکنان و بازنشستگان صنعت نفت کشور آنها را خطاب قرار داده که «در طول دوران اشتغال و بعد از آن بارها دیده‌ام اشخاص بی‌اطلاع درجهت تحریک پرسنل و بازنشستگان این صنعت عظیم عزم جزم کردند…» وی خطاب به وزیر محترم رفاه و تامین اجتماعی از ایشان خواسته است که اسیر وسوسه افراد مغرض قرار نگیرند و حرف دلسوزان نظام را که با زبان‌های گوناگون فریاد می‌زنند و هشدار می‌دهند توجه کند.

نهایتا، جناب مهندس اوجی! همه می‌دانند که کشتار و قتل‌عام مردم بی‌گناه نوار غزه برای منابع غنی گاز طبیعی سواحل نوار غزه در شرق دریای مدیترانه است. جنگ تحمیلی رژیم صدام علیه نظام جمهوری اسلامی ایران با تحریک شوروی سابق و غرب برای تسلط به منابع انرژی ایران به ویژه منابع گاز طبیعی بود. صنعت نفت برای حفظ این صنعت شهدا و جانبازان و اسیران زیادی داد که بعضا بازنشستگانی که در شرایط سخت جنگی کار کردند، امروز محتاج خدمات رفاهی و درمانی هستند که باید از صندوق بازنشستگی‌، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت دریافت کنند. شاغلان و بازنشستگانی که از راه‌های دور و نزدیک برای درمان به بیمارستان صنعت نفت مراجعه می‌کنند‌، کاهش حرفه‌ای خدمات و کاهش تعداد پزشکان را نفت تجربه می‌کنند و نگرانند که ممکن است بیمارستان هم شامل برنامه‌های شخم‌زنی‌شده تا به بهانه خصوصی‌سازی آن را بفروشند. بنابراین‌، معلوم نیست وزیر محترم نفت با کدام مشوقه بتواند کارکنان صنعت نفت را به تلاش و کوشش تشویق کند؟ اخیرا‌ موسسات پژوهشی نظیر موسسه انرژی دانشگاه تهران مباحث مهمی درصنعت نفت بین‌المللی تحت عنوان «انرژی و نقش دانش مدیریت» را مورد توجه قرار داده‌اند. توصیه می‌شود مدیران محترم ارشد وزارت نفت در رابطه با این‌گونه مباحث بررسی‌، مطالعه و دانش خود را افزایش دهند.

محمود خاقانی- کارمند بازنشسته صنعت نفت

منبع: روزنامه جهان صنعت