به گزارش پایگاه خبری رویداد نفت، هیدروژن سبز راهکار جدیدی است که نقشی کلیدی در مقابله با چالش های حیاتی انرژی و گرم شدن زمین دارد. موفقیت‌های اخیر فناوری انرژی‌های تجدیدپذیر و وسایل نقلیه الکتریکی نشان داده‌اند که سیاست‌گذاری و نوآوری فناوری قدرت ایجاد صنایع انرژی پاک جهانی را دارد.

اما هیدروژن سبز چیست:
«هیدروژن سبز» به هیدروژنی گفته می‌شود که در جریان تولید آن از سوخت‌های فسیلی استفاده نمی‌شود و هیدروژن درون آب در جریان فرآیند برق‌کافت یا الکترولیز از اکسیژن جدا می‌شود.

ولی مانند همه منابع انرژی فسیلی و غیر فسیلی، این منبع انرژی نیز دارای مزایا و معایبی است که باید از آنها آگاه باشیم.

در ابتدا به برخی از مهمترین نکات مثبت آن می پردازیم:

۱۰۰٪ پایدار: هیدروژن سبز گازهای آلاینده را چه در حین احتراق و چه در حین تولید منتشر نمی کند.

ذخیره‌سازی: ذخیره‌سازی هیدروژن آسان است، که به آن اجازه می‌دهد تا بعداً برای مقاصد دیگر و در زمان‌های پس از تولید، از آن استفاده شود.

همه کاره: هیدروژن سبز را می توان به برق یا گاز مصنوعی تبدیل کرد و برای اهداف تجاری، صنعتی یا حمل و نقل استفاده کرد.

با این حال، هیدروژن سبز همچنین دارای جنبه های منفی است که باید آنرا در نظر داشت:

هزینه گران: انرژی از منابع تجدیدپذیر، که کلید تولید هیدروژن سبز از طریق الکترولیز هستند، گران‌تر تولید می‌شود، که به نوبه خود باعث می‌شود که هیدروژن گران‌تر شود.

مصرف انرژی بالا: تولید هیدروژن به طور کلی و هیدروژن سبز به طور خاص به انرژی بیشتری نسبت به سایر سوخت ها نیاز دارد.

مسائل ایمنی: هیدروژن یک عنصر بسیار فرار و قابل اشتعال است و بنابراین اقدامات HSE گسترده ای برای جلوگیری از نشت و انفجار مورد نیاز است.

تاثیرات هیدروژن سبز:

هیدروژن به عنوان سوخت در کشورهایی مانند ایالات متحده، روسیه، چین، فرانسه و آلمان به یک واقعیت کاربردی تبدیل شده است. برخی دیگر کشورها مانند ژاپن از این هم فراتر رفته اند و به دنبال تبدیل شدن به یک اقتصاد هیدروژنی هستند.

در ادامه تاثیر هیدروژن سبز را بر آینده جهان بررسی می کنیم:

تولید برق و آب آشامیدنی:

این دو عنصر از واکنش هیدروژن و اکسیژن با هم در یک پیل سوختی به دست می آیند. این فرآیند در مأموریت های فضایی بسیار مفید بوده است، به عنوان مثال، با تأمین آب و برق خدمه به روشی پایدار.

ذخیره انرژی:

مخازن هیدروژن فشرده قادر به ذخیره انرژی برای مدت زمان طولانی هستند و همچنین به دلیل سبک تر بودن، آنها راحت تر از باتری های لیتیوم یونی کار می کنند.

حمل و نقل و جابجایی:

تطبیق پذیری زیاد هیدروژن به آن اجازه می دهد تا در آن دسته از موارد مصرفی استفاده شود که کربن زدایی آنها بسیار دشوار است، مانند حمل و نقل سنگین، حمل و نقل هوایی و دریایی، در حال حاضر پروژه های متعددی در این زمینه در دست اجراست، مانند Hycarus و Cryoplane که توسط اتحادیه اروپا (EU) در حال انجام است و هدف آن معرفی استفاده از هیدروژن در هواپیماهای مسافربری است.

بر اساس پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی، تولید هیدروژن در سطح جهانی که با استفاده از سوخت‌های فسیلی و انرژی‌های تجدیدپذیر صورت خواهد گرفت، تا سال ۲۰۳۰ به ۳۰ میلیون تن در سال خواهد رسید.

با وجود آنکه کشورهای حوزه خلیج فارس از قبیل عربستان، کویت، عمان و امارات متحده عربی پروژه های بلند پروازانه‌ای را برای تولید هیدروژن آغاز کرده اند، متاسفانه در کشورمان هنوز برنامه جامعی در ارتباط با صنعت هیدروژن اعلام نشده است و البته به تازگی وزارت نیرو اعلام کرده است که در حال کار برای تدوین سند ملی هیدروژن برای تصویت در دولت می باشد.

با توجه به آینده مبهم سوخت های فسیلی در جهان و بازار پر رونق هیدروژن و به طور خاص هیدروژن سبز، وزارت نفت و به طور ویژه، شرکت ملی صنایع پتروشیمی می‌بایست با جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی و ارائه مشوق های لازم به شرکت های پتروشیمی، آنان را برای ورود به عرصه تولید هیدروژن ترغیب نماید.

به قلم: محمدصادق رزمی – کارشناس انرژی