رئیس گروه انرژی مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: با توجه به ناترازی گاز در کشور، افزایش ظرفیت پتروشیمی‌های متانولی به اقتصاد ملی آسیب می‌زند و باید پتروشیمی‌های با خوراک مایع ایجاد کنیم.

حبیب الله ظفریان رئیس گروه انرژی مرکز پژوهش‌های مجلس ومسئول سابق اندیشکده سیاستگذاری امیرکبیر، گفت: جایگزینی گاز با نفت در حوزه تجارت انرژی، یک ضرورت در آینده اقتصادی و سیاسی ایران است و باید به سمت حل معضلات کشور در این زمینه حرکت کنیم؛ یکی از این معضلات، ناترازی تولید و مصرف گاز است.

وی افزود: صادرات گاز، از دو جهت به حل مسئله ناترازی آن کمک می‌کند؛ در رفع ناترازی گاز، یا باید تولید آن را افزایش دهیم یا باید بهینه سازی در مصرف داشته باشیم. در بحث تولید، ایران در رتبه دوم صاحبان ذخایر گازی در دنیاست، اما در سرمایه گذاری برای توسعه میادین، مشکل داریم.

این کارشناس حوزه انرژی تصریح کرد: سرمایه گذاری که می‌خواهد در میادین سرمایه گذاری کند، باید متناسب با آن، بازگشت سرمایه هم داشته باشد، اما با توجه به ارزان بودن قیمت گاز در داخل کشور و دیر رخ دادن بازگشت سرمایه، هیچ گاه سرمایه گذاری در توسعه میادین گازی، در اولویت شرکت ملی نفت قرار نمی‌گیرد، اما صادرات گاز به جای نفت، منجر به تسریع در بازگشت سرمایه توسعه میادین می‌شود.

وی همچنین با تاکید بر این که در ایران، شدت مصرف انرژی حداقل دو برابر متوسط جهانی است، ادامه داد: مصرف انرژی در ایران می‌تواند به نصف حالت فعلی برسد، اما با توجه به زیرساخت‌های قانونی، هنوز این موضوع رخ نداده و علت آن، این است که سرمایه لازم وجود ندارد که صادرات گاز، می‌تواند سرمایه این بخش را هم تامین کند.

ظفریان در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که در یک بازه زمانی، پتروشیمی‌های متانولی با سرعت بالایی در کشور توسعه پیدا کردند، اما اکنون روند توسعه آن‌ها منجر به افزایش ناترازی گاز خواهد شد، گفت: اکنون قیمت هرمترمکعب گاز صادراتی، به طور متوسط ۳۵ تا ۳۹ سنت است و صادرات هر هزار مترمکعب، بین ۳۵۰ تا ۴۰۰ دلار درآمد برای کشور ایجاد می‌کند، اما با تبدیل گاز به متانول، این رقم به حدود ۲۸۰ تا ۳۰۰ دلار کاهش می‌یابد.

وی تاکید کرد: این موضوع در واقع وارد کردن آسیب به اقتصاد ملی است؛ ضمن این که قیمت گاز تحویلی به پتروشیمی‌های متانولی، حدود ۱۷ یا ۱۸ سنت و کمتر از قیمت صادراتی آن است.

رئیس گروه انرژی مرکز پژوهش‌های مجلس بیان کرد: سیاست توسعه صنعت متانول، زمانی برای کشور واجب بود، اما اکنون، باید توسعه آن‌ها را از دستور کار خارج کنیم و به سمت توسعه زنجیره ارزش این محصول پتروشیمیایی برویم. یعنی باید در زنجیره متانول، فرمالدهید و استیک اسید تولید یا آن را به الفین‌ها تبدیل کنیم.

وی گفت: قیمت انرژی اکنون توسط چین (به عنوان بزرگترین تولیدکننده و واردکننده متانول) تعیین می‌شود و مانند این است که یارانه انرژی را به چین صادر کنیم. باید توسعه پتروشیمی‌ها را به جای پتروشیمی‌های گازی که عمدتا متانول تولید می‌کنند، به سمت پتروشیمی‌های خوراک مایع ببریم، زیرا زنجیره در خوراک مایع، گسترده‌تر و متنوع‌تر است و محصولات با ارزش افزوده بیشتری هم تولید می‌شود.