خجستهمهر: قرارداد توسعه میدان سهراب فرصتی مغتنم برای سازندگان داخل است
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به جزئیات طرح توسعه میدان نفتی سهراب، گفت: این طرح حدود ۶۴۰ میلیون دلار ظرفیت ساخت داخل دارد و فرصت مغتنمی برای سازندگان داخل کشور است و با اجرای آن، حدود ۴ هزار نفر شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد میشود.
روز هفدهم بهمن، مراسم امضای اسناد و تفاهمنامههای مربوط به اجرای ۴۸ پروژه بزرگ صنعتی کشور در حضور سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور برگزار شد تا شش شرکت بخش خصوصی با عنوان گروه پیشرانان پیشرفت ایران، سرمایه لازم برای اجرای این طرحها را تامین کنند؛ شرکت ملی نفت، یکی از شرکتهای طرف قرارداد با بخش خصوصی در این مراسم بود.
محسن خجستهمهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، درباره جزئیات قراردادهای نفتی امضا شده در حضور رئیس جمهور، به سوالات باشگاه خبرنگاران جوان پاسخ داد:
* قراردادهایی که در حضور رئیس جمهور امضا شد، شامل چه طرحهایی میشود؟
از جمله محورهای مهم کاری در شرکت ملی نفت ایران، توسعه میادین مشترک نفتی و محور بعدی، جمع آوری گازهای مشعل یا گازهای تولیدشده همراه با نفت است که شرایط، مقررات و ضوابط را تسهیل کردیم و توانستیم، حدود ۱.۴ میلیارد دلار قرارداد را جهت امضا و تنفیذ، آماده کنیم.
* جزئیات مربوط به اهداف، میزان سرمایه گذاری و اشتغال زایی این قراردادها را توضیح دهید.
قرارداد توسعه میدان نفتی مشترک سهراب برای تولید روزانه ۳۰ هزار بشکه و همچنین سرمایه گذاری حدود ۸۴۰ میلیون دلار امضا و تنفیذ شد که عملیات اجرایی خود را آغاز کند؛ در این طرح حدود ۲۲ حلقه چاه حفاری و گاز همراه آن، جمع آوری خواهد شد که از ۸۴۰ میلیون دلار سرمایه آن، حدود ۶۴۰ میلیون دلار ظرفیت ساخت داخل دارد و فرصت مغتنمی برای سازندگان داخل کشور است و با اجرای آن، حدود ۴ هزار نفر شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد میشود. نکته حائز اهمیت این است که با سرمایه گذاری ۸۴۰ میلیون دلاری، درآمد حدود ۸ میلیارد دلاری حاصل خواهد شد و ۴ درصد از این سرمایه گذاری نیز، جهت انجام مسئولیتهای اجتماعی و محرومیت زدایی در استان خوزستان صرف خواهد شد.
طرح دوم مشتمل بر ۵ بسته کاری با ۵۲۵ میلیون دلار ارزش است که بخشی از گازهای سوزانده شده یا در حال سوزاندن را که مربوط به میادین نفتی در استان خوزستان است، جمع آوری کند؛ به طوری که ۹ میلیون مترمکعب گاز همراه، جمع آوری شده و به عنوان خوراک واحدهای پتروشیمی هدایت میشود. این طرح، حدود ۵ هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم خواهد داشت و سالیانه، حدود یک میلیون تن مایعات ارزشمند گازهای همراه، جمع آوری و جهت خوراک، به واحدهای پتروشیمی تخصیص خواهد یافت که علاوه بر دستاوردهای اقتصادی، دستاوردهای زیست محیطی قابل توجهی را نیز در بر خواهد داشت.
* پیش بینی برای اتمام قراردادهای امضا شده، مربوط به چه زمانی است؟
معمولا یک طرح توسعه، طی ۴ سال به اتمام میرسد و طرحهای جمع آوری گازهای همراه، حدود ۲ سال زمان خواهد برد که پیمانکاران مکلف هستند تا در زمان مقرر، این طرحها را اجرایی کنند.
* چه تضمینی برای بازگشت سرمایه پیمانکاران بخش خصوصی وجود خواهد داشت؟
بازگشت سرمایه گذاریها، طبق مدلهای قراردادی موجود پیش بینی شده است؛ طرح توسعه میدان مشترک سهراب، در قالب قرارداد IPC است و تضامین لازم برای بازگشت سرمایه، توسط شرکت ملی نفت ایران به پیمانکار بخش خصوصی داده شده و در خصوص جمع آوری گازهای همراه، از طریق یکی از شرکتهای تابعه شرکت ملی نفت؛ یعنی، شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، تضامین لازم برای بازپرداخت ۵ بسته کاری داده شده است.
* معیار انتخاب پیمانکاران چه بوده است؟
موضوعی که برای شرکت ملی نفت ایران بسیار با اهمیت است، این است که شرکتی در اولویت قرار دارد که بتواند تامین منابع مالی را انجام دهد و در توسعه میدان نفتی سهراب، ۱۰۰ درصد تامین منابع مالی، بر عهده پیمانکار قرار گرفته است؛ اگر کسی بتواند رأساً منابع مالی را تامین کند، طبق ماده ۱۱ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، این اجازه را داریم که از مکانیزم ترک تشریفات نیز استفاده کنیم و اکنون پیمانکاران انتخاب شده اند و با امضای قراردادها، عملا کار خود را آغاز میکنند.
بر اساس این گزارش، میدان مشترک نفتی سهراب در شمال غربی شهر اهواز در خوزستان و در امتداد مرز ایران و عراق واقع شده است.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان