حقی که می توانست راه حل مشکل کارجویان استان بوشهر باشد (یادداشتی از محمدصادق رزمی)
اگر در آگهی های استخدامی منتشر شده در سراسر کشور دقت کرده باشید خواهید دید که یکی از مهمترین شرایط استخدام شدن این است که متقاضی، متولد و بومی آن استان باشد.
در سراسر کشور معنی بومی یک استان به این صورت است که یا فرد متولد آن استان باشد، یا پدر و مادرش متولد آن استان باشند و یا سه سال آخر مقطع دبیرستان را در آن استان گذرانده باشد.
اما در استان بوشهر سالهاست با اهمال نمایندگان و مدیران استان بوشهر در منطقه پارس جنوبی ابلاغیه ای اجرا می شود که بر اساس آن تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری پارس جنوبی بومی این استان می باشند
بر این اساس شهرهای پارسیان، لامرد، مهر و گله دار نیز که در استان های هرمزگان و فارس قرار دارند بومی استان بوشهر محسوب می شوند اما این در حالی است که دستورالعمل مذکور حق بومی بودن را برای مردم شهرستان های جم و عسلویه و کنگان در شهرهای مورد اشاره قائل نمی شود.
حال سوال ما از استاندار محترم به عنوان نماینده عالی دولت در استان و نمایندگان مردم استان در مجلس این است که چرا این دستورالعمل در سایر مناطق صنعتی کشور همچون منطقه ویژه پتروشیمی ماهشهر، منطقه ویژه پارسیان، منطقه آزاد کیش، پروژه بندر چابهار و … که از قضا ملی نیز هستند اجرا نمی شود و چرا شما نمیتوانید همچون سایر استان ها از حقوق مردم استان و حدود مرزهای استان دفاع کنید تا نمایندگان سایر استان ها به خود جرات دخالت و کسب سهیمه از استانمان را ندهند؟
نمایندگان فعلی مردم در مجلس در نظر داشته باشند که قطعا یکی از اصلی ترین مطالبات مردم و جوانان استان از آنها و نمایندگان آینده مردم استان لغو دستورالعمل بومی بودن تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری پارس جنوبی می باشد.
پارس جنوبی که می توانست کلید حل مشکل اشتغال جوانان استان باشد، با سکوت و اهمال مسئولان و نمایندگان در خصوص ابلاغیه بومی بودن تا شعاع ۱۰۰ کیلومتر به فرصتی برای اشتغال افراد جویای کار پارسیان و لامرد و مهر و گله دار تبدیل شده است.
حال افکار عمومی استان منتظر است تا ببیند آیا نمایندگان فعلی استان در مجلس قدمی در جهت لغو این ابلاغیه برخواهند داشت یا خیر؟
قطعا تاریخ قضاوت خواهد کرد….