سیروس پیکار گفت: با بهره برداری از این پروژه امکان شیرین سازی روزانه ۸۰ هزار بشکه میعانات گازی پالایشگاه فازهای ۳و۲ پارس جنوبی فراهم می شود.
مدیر پروژه احداث واحد مرکاپتان زدایی میعانات گازی پالایشگاه فازهای ۳و۲ پارس جنوبی (DMC) با تشریح آخرین وضعیت مراحل مهندسی، تامین کالا، ساخت و اجرای این پروژه گفت: پیشرفت تقریبی این پروژه در بخش های مهندسی ۹۷ درصد، تامین کالا ۹۲ درصد، ساخت و اجرا ۶۰ درصد و پیشرفت کلی پروژه به ۷۸ درصد رسیده است.

وی با اشاره به اجرای این پروژه در محوطه پالایشگاه در حال بهره برداری و مجاور ردیف گازی پالایشگاه دوم گفت: با وجود ضرورت بازنگری کلیه مدارک طراحی بنیادی، مشکلات و موانع اجرایی پروژه در محوطه پالایشگاه در حال بهره برداری، موانع خرید و تامین کالا از سازندگان معتبر، با توجه به اقدامات انجام شده به منظور تامین کسری کالا و همچنین منابع مالی مورد نیاز، مطابق برنامه ابلاغی قرار است این پروژه تا پایان سال جاری تکمیل، راه اندازی و به بهره بردار پالایشگاه تحویل شود.

مدیر پروژه احداث واحد مرکاپتان زدایی میعانات گازی پالایشگاه فازهای ۳و۲ پارس جنوبی به اقدامات انجام شده در زمینه اجرای این پروژه اشاره کرد و افزود: پس از تحویل زمین محل اجرای پروژه از سوی بهره بردار پالایشگاه و با رعایت کلیه الزامات ایمنی کار در مجاورت واحدهای در حال بهره برداری، عملیات اجرایی از نیمه دوم سال ۱۳۹۶ آغاز و بخش عمده ای از تجهیزات سنگین واحد شامل ظروف تحت فشار، راکتورها، برج ها و مبدل های حرارتی نصب شدند.

وی افزود: به موازات تکمیل مدارک مهندسی بنیادی، تولید مدارک مهندسی تفصیلی، مهندسی خرید، پیگیری سفارشات کالا به انبار پروژه انجام و فعالیت های بخش نصب و ساخت همچنان ادامه دارد.

پیکار درباره مراحل اجرایی این پروژه اظهار کرد: پروژه DMC ، شامل احداث واحد مرکاپتان زدایی میعانات گازی، واحد خنثی سازی پساب کاستیکی، واحد سرویس های وابسته، احداث یک دستگاه مخزن ذخیره سازی آب آتش نشانی جدید در محدوده مخزن آب آتش نشانی موجود پالایشگاه و ساخت پست جدید برق بوده که مراحل ساخت و تکمیل آن ها درحال پیگیری است.

به گفته این مدیر پروژه در شرکت نفت و گاز پارس، واحد مرکاپتان زدایی میعانات گازی برای نخستین بار در پالایشگاه های پارس جنوبی درحال ساخت است و هیچگونه واحد مشابه ای ندارد.

وی درباره اهداف اجرای این پروژه افزود: با راه اندازی این پروژه ترکیبات مرکاپتان سبک و سنگین موجود در میعانات گازی که علاوه بر خوردگی تجهیزات و تاسیسات پالایشی، به دلیل فراریت بالا یکی از عوامل آلودگی محیط زیست به شمار می روند، تبدیل به ترکیبات پایدار غیر خورنده و غیر فرار می شوند. همچنین این فرآیند منجر به تولید فرآورده میعانات گازی شیرین با کیفیت و ارزش افزوده بسیار بالاتر نسبت به میعانات گازی ترش فعلی پالایشگاه ها خواهد شد.